- ταραχῆς
- ταραχήdisorderfem gen sg (attic epic ionic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ταραχῆς
Look at other dictionaries:
мѧтежь — МѦТЕЖ|Ь (199), А с. 1. Смятение, тревога. волнение, суета: Дн҃и насто˫ащю мълва бываѥть въ чл҃вцѣхъ и мѧтежъ и пришъдъши нощи вьси ѹсънѹть Изб 1076, 235 об.; прп(д)бьныи же антонии ˫ако же бѣ обыклъ ѥдинъ жити и не трьп˫а вс˫акого мѧте||жа и… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
αταραξία — Φιλοσοφική αντίληψη για την ψυχική ηρεμία ως την πιο υψηλή αξία. Ο Δημόκριτος πρεσβεύει ότι το μεγαλύτερο αγαθό είναι η ψυχική ηρεμία που οφείλεται στην απόλαυση, μέσα στα όρια του μέτρου, των ηδονών της ζωής. Οι σκεπτικοί, που αμφέβαλαν για όλα … Dictionary of Greek
Tartarvs — TARTĂRVS, i, Gr. Τάρταρος, ου, (⇒ Tab. I. ⇒ V.) 1 §. Namen. Diesen hat er nach einigen ἀπὸ τῆς ταραχῆς, von der Verwirrung; oder ἀπὸ τοῦ ταρταρίζειν, vor Kälte zittern, indem die Sonne da gar nicht hinscheine. Serv. ad Virgil. Aen. VI. v. 577.… … Gründliches mythologisches Lexikon
виноватыи — (65) пр. 1.Виновный, провинившийся в чем л.; признаваемый виновным: виноватъ ли боудеть своѩ емоу волѩ. или правъ боудѣть. а •і҃• гри(в). сѣрѣбра за соромъ емоу възѩти. Гр 1239 (смол.); Оже кто оубьѥть женоу то тѣмь же судомь соудити. ˫ако же и… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
мѧтежьныи — (12*) пр. 1.Тревожный, мятущийся, неспокойный: мѧтежни сѹть, и скорби полни. ПНЧ 1296, 57 об.; ѹвѣдѣх бо такавыи [так!] || чл҃вкы стварѧеть мч҃тль. и сеи мѧтежныи миръ прелага˫а и(х) ѿсюду и ѿѡвɤду. сѣмо и ѡвамо. (ταραχώδης) Там же, 57в–г;… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
подаваниѥ — ПОДАВАНИ|Ѥ (2*), ˫А с. 1.Приношение, пожертвование: плодоноси˫а же цр҃квьна˫а подаѥмы˫а издалеча цр҃кви. на тѣхъ и съ тѣми акы ст҃ыимъ подавани˫а творѧще. (τὰς διαδόσεις) КЕ XII, 86б. 2. Предоставление: мнѣ же довл˫аше и ничьсѡже ино рекꙊщѹ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Карникс — лат. Carnyx … Википедия
-θαλασσ(ο) — πρώτο συνθετικό λέξεων που προσδίδει στο δεύτερο συνθετικό τη σημασία: α) σχέσης με τη θάλασσα («θαλασσόλυκος», «θαλασσασφάλεια» β) δοκιμασιών, βασάνων («θαλασσοπνίγομαι», «θαλασσοδέρνω») γ) αναστάτωσης, ταραχής («θαλασσοποιώ»). ΣΥΝΘ. (Α… … Dictionary of Greek
ήκα — ἦκα (Α) επίρρ. 1. (για τόπο ή κίνηση) λίγο, ελαφρά («ἦκ ἐπ ἀριστερά», Ομ. Ιλ.) 2. μαλακά, ήσυχα, με πραότητα, ήπια («ἀπώσατο ἦκα γέροντα», Ομ. Ιλ.) 3. (για ήχο) ήσυχα, σιγανά («ἦκα ἀγόρευον», Ομ. Ιλ.) 4. (για όψη) λεία, ελαφρά («ἦκα στίλβοντες… … Dictionary of Greek
ακή — (I) ἀκὴ, η (Α) αιχμή. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀκὴ ανάγεται στη ΙΕ ρίζα *ακ που σήμαινε «οξύς, αιχμηρός, κοφτερός». Με την ίδια ρίζα συνδέονται πολλές λέξεις τής Ελληνικής, όπως ἄκρος, ἄκων, ἀκόντιον, ἀκμή, ἀκόνη κ.ά. Αντίθετα προς τη λ. ἀκή, που σώθηκε… … Dictionary of Greek
